Henk Fakkeldij schrijft: “doorgaans maakt hele slechte kunst die op hele goede plekken hangt mij behoorlijk gelukkig omdat ik dan denk wat een shit: daar hadden ze mijn werk beter kunnen neerhangen!!! Mijn werk is veel indrukwekkender, krachtiger en sterker! Ik maak alleen topwerken! Slechte kunst op lelijke rottige plekjes maakt mij niet zo veel uit. Soms denk ik fijn dat ze zo’n iemand toch ook nog een platform bieden. Heel goede kunst op toplocaties maakt mij ook gelukkig omdat ik dan altijd uit de werkelijkheid getrokken wordt en wordt meegezogen in een andere wereld. Heel goede kunst op slechte plekjes vind ik ook wel blijmakend omdat ik het lelijke en slechte plekje niet meer zie omdat de kunst mijn volle aandacht heeft of omdat de plek ineens mooi kan zijn geworden in relatie met de kunstwerken.
Als ik dat ontzettende lelijke schilderijtje van jou zou winnen dan zou ik toch de neiging hebben om het wel in mijn kamer op te hangen. Alleen mijn kamer wordt er nog lelijker door denk ik. Het zou ook bar weinig zin hebben om te denken: shit daar hadden ze mijn werk beter op kunnen hangen. Ik voel me nu al ongelukkig worden….”
Nanne Nauta schrijft: “kunst van Anselm Kiefer, adembenemend, zoals ‘zijn’ zaal in het Guggenheim te Bilbao en als de adem dan toch benomen is graag Supernova van Oasis, voluit en volledig op de begrafenis.”