Donderdag, ik spijbel. Vandaag ga ik niet naar moeder toe. Ik zit lief thuis te werken. De klikjes van toetsenbord klinken precies goed op de complexe maat van een stuk van DJ Shadow, van het album Endtroducing (geniaal). Alles gaat vanzelf, ik ben de drummer van mijn eigen stuk, ik voeg een extra ritme toe, ik hoor mij gaan. Vandaag ben ik gelukkig, ik luister naar muziek, ik hoef van mezelf niet naar moeder toe, ik sla een dagje over, ik ga vandaag niet uitleggen waar ze is en wat ze daar doet en waarom toch, ik geef mezelf een dag dat ik geen huilbui hoef aan te horen waarna moeder sorry zegt, en dat ze het allemaal even niet begrijpt en dat ze dan opnieuw in huilen uitbarst en sorry zegt. Vandaag ga ik niet naar moeder toe en wacht tot ik me schuldig voel.
